закрытай ад граммадства. У новую Ка

закрытай ад граммадства.
У новую Канстытуцыю СССР 1977 г. быў уключаны артыкул аб кіруючай ролі Камуністычнай партыі. Дарэчы, у 1978 г. была прынята новая Канстытуцыя БССР, складзеная па ўзору агульнасаюзнай.
Узмацнілася барацьба з іншадумствам, хаця яна вялася не такімі жорсткімі метадамі, як пры Сталіне. Праўда, у Беларусі ў той час не было адзначана выпадкаў адкрытага пратэсту з боку незадаволеных палітычным курсам кіраўніцтва (так званых дысідэнтаў). Аднак некаторыя дзеячы культуры адчулі на сабе негатыўнае стаўленне да іх з боку ўлады і зазналі непрыемнасці з гэтай нагоды.
У той жа час усё больш відавочным станавілася разыходжанне паміж карцінай бесперапынных поспехаў, якую малявала афіцыйная прапаганда, і рэальным жыццём. Усё гэта садзейнічала распаўсюджанню ў грамадстве недаверу да ўлады, крывадушша, цынізму і абыякавасці. Выспявалі сацыяльна-псіхалагічныя перадумовы для распаду савецкай палітычнай сістэмы, што і адбылося пазней. Прэстыж палітычнага кіраўніцтва СССР быў моцна падарваны фактам удзелу савецкіх войск у вайне, што вялася на тэрыторыі Афганістана і каштавала жыццяў многім савецкім салдатам і афіцэрам.
Палітычным лідэрам БССР у 1965—1985 гг. з’яўляўся П. М. Машэраў. Яго роля ў гісторыі Беларусі па-рознаму ацэньваецца рознымі аўтарамі навукова-гістарычнах публікацый і мемуараў. Адныя звяртаюць увагу на яго дэмакратызм у паводзінах і значны ўклад у развіццё рэспублікі, другія лічаць, што ён з’яўляўся ўсяго толькі правадніком палітыкі кіраўніцтва КПСС ў адносінах да Беларусі, якая не ва ўсім адпавядала інтарэсам беларускага народа.
Такім чынам, ва ўмовах існавання аднапартыйнай сістэмы былі вельмі абмежаваныя магчымасці ўдзелу жыхароў Беларусі ў грамадска-палітычным жыцці.

Результаты (русский) 1:

закрытой от граммадства.
В новую Конституцию СССР 1977 г. был включен статью о руководящей роли Коммунистической партии. Кстати, в 1978 г. была принята новая Конституция БССР, составленная по образцу общесоюзной.
Усилилась борьба с инакомыслием, хотя она велась не такими жесткими методами, как при Сталине. Правда, в Беларуси в то время не было отмечено случаев открытого протеста со стороны недовольных политическим курсом руководства (так называемых диссидентов). Однако некоторые деятели культуры испытали на себе негативное отношение к ним со стороны власти и потерпели неприятности по этому поводу.
В то же время все более очевидным становилось расхождение между картиной непрерывных успехов, которую рисовала официальная пропаганда, и реальной жизнью. Все это способствовало распространению в обществе недоверия к власти, лицемерия, цинизма и равнодушия. Созревали социально-психологические предпосылки для распада советской политической системы, что и произошло позже. Престиж политического руководства СССР был сильно подорван фактом участия советских войск в войне, что велась на территории Афганистана и стоила жизней многим советским солдатам и офицерам.
Политическим лидером БССР в 1965-1985 гг. являлся П. М. Машеров. Его роль в истории Беларуси по-разному оценивается различными авторами научно-исторические публикаций и мемуаров. Одни обращают внимание на его демократизм в поведении и значительный вклад в развитие республики, другие считают, что он являлся всего лишь проводником политики руководства КПСС в отношении Беларуси, которая не во всем соответствовала интересам белорусского народа.
Таким образом, в условиях существования однопартийной системы были очень ограниченные возможности участия жителей Беларуси в общественно-политической жизни.